Slijmbal

De slijmbal is rechts in beeld te zien op het wit
geselecteerde stuk in de dikke darm.

De titel klinkt raar, maar voor mij voelt het wel zo. Vanaf mijn geboorte ben ik al volop te vinden in het ziekenhuis voor mijn stoma, die ik al zo lang heb, dat ik me de tijd zonder in geen verre wegen kan herinneren.

Bij mijn geboorte is ontdekt dat ik een ontstoken stuk endeldarm had en daardoor geen ontlasting vrij kon komen. Toen is bij een operatie de endeldarm los gemaakt en is het andere stuk van mijn darm een stuk buiten mijn buik geplaatst. Zo kon de ontlasting via mijn buik naar buiten en viel de ontlasting in mijn zakje, die op mijn buik zit.

Nu ben ik in de loop der jaren voor veel oorzaken geopereerd en mijn laatste operatie vond vorig jaar een dag na mijn zeventiende verjaardag plaats. In het stuk darm waarin de slijmbal (zie afbeelding) was blijven liggen, was een grote slijmbal ontstaan, die de stoelgang moest kunnen bevorderen. Aangezien er geen ontlasting doorheen ging, was de slijm er voor niets en moest het worden verwijderd. Hiervoor ben ik toen geopereerd met een operatie, die een hele werkdag in beslag nam! Na een weekje te hebben hersteld ging het weer enigszins de goede kant op gelukkig. Helaas moest ik een maand later wel weer terug het ziekenhuis in, voor wegval klachten, maar gelukkig ben ik er weer goed bovenop gekomen!

Het klinkt misschien allemaal erg negatief, maar zo bedoel ik het niet. Raar, maar ik heb leuke tijden in het ziekenhuis gehad, bijvoorbeeld met L. die ik altijd erg vond lijken op iemand van televisie en ik heel erg veel mee heb gelachen. Ze deed haar werk goed, maar ik leidde haar vaak erg af en daar kon ze niet zo goed tegen!

Ik heb vrienden en vijanden gemaakt door het ziekenhuis, maar hoe raar het ook klinkt: ik zie het als een "tweede huis"... Waarom? Ik voel me er veilig!

Namen zijn in dit artikel wegen privacy rechten afgekort, of weggelaten